Cuba,
a
illa aillada,
a
bloqueada, aldraxada,
"os
iankis enchérona de putas"
polos
galegos que aínda aguantan na casa
agardando
caer polo precipicio,
ás
súas augas.
Habanera
sen falda,
has
de comer que estás nos ósos.
Cántame,
mentres
fumo un puro.
Brindemos
con ron, habanera,
da
túa terra,
da
costa que nunca dorme.
E
así non afogaremos na travesía.
Cuba,
cántoche,
un
barco achégase,
e
eu vou dentro,
agárdame,
habanera.
Que
eu quedo aquí.
Ningún comentario:
Publicar un comentario