O rapaz observa ao lonxe.
Ve una figura sentada ao lado do que parece unha tenda improvisada. Pero, que
leva nas mans? O rapaz só sinte unha sede que o afoga, achégase, descoidado, á
figura, aos poucos, non pode case andar. Pode que sexa a súa última esperanza.
A través da intensa luz consegue adiviñar máis trazos da figura: ten unha
guitarra e fáltalle unha perna, a esquerda concretamente. O rapaz mira ao seu
redor por uns segundos, coma sempre, deserto ata onde alcanza a vista. Nin
sequera unha pequena montaña, un montículo, unha duna, nin sequera un puto
desnivel, coma se o mundo se aplanase, Galileo estaría errado nese momento. A
figura vólvese cada vez máis clara a medida que o rapaz consegue vencer a
intensa luz que habita na Terra permanentemente, é un vello. Esta fumando o que
parece ser un pitillo de liar. O rapaz achegase, con un enorme esforzo, e di:
-Hola … ten un pouco de
auga?
